Eski işimde nefes almak bile zorken şimdi "ramazan dolayısıyla kapalıyız." diyen esnaf gibiyiz. Bi iş çıkacak diye sabahtan akşama bir odanın içindeyiz,bekliyoruz.Ramazandan sonra rutin yoğunluğumuza döneriz. Ama öyle şükrediyorum ki bi işim olduğu için. Malum yine işsizlik had safhada, tabi bir de benim gibi küçük bir şehirde yaşıyorsanız böyle işler velinimet. İnsan bazen sıkıntıdan kitap bile okuyamıyor. İnat etmiştim, elimdeki kitaplarım bitmeden yeni kitaplar almıcam diye sanırım bundan mütevellit kitap bitiremez oldum. Hep sıkıcı kitaplar kalmış elimde, bitmiyor, bitiremiyorum. Yoksa şimdiye kadar iş yerinde dünya kitap biterdi. Serüveni, macerası, heyecanı bol kitaplar almalıyım.Bir de nedense son zamanlarda meşgulken bile sıkılma huyum başladı. Yaptığım,yapamadığım her şeyden sıkıyorum sanki. En son 6-7 yaşlarımda böyle sıkıldığımı hatırlıyorum. O zaman "sıkıldım, sıkıldım" nidalarıyla annemi bunaltıp, üstüne annemden güzel bir fırça yiyince rahatlardım, tüm sıkıntım giderdi.
Her neyse, geçenlerde radyoda "Nev" çıktı. Ne güzel şarkıları vardı. Özellikle lise zamanlarımın favori sanatçısıdır. Mp3'ün, telefonun hafızası onun şarkılarıyla doluydu. Ne hoş oldu yeniden hatırlamak. Özellikle de aşağıdaki şarkısı efsanedir benim için. Klibiyle de dinlemek ayrı güzel.
Bir türlü alışamadığım F klavyede şu postu yazmak sanırım bir saatimi aldı. O zamaaan işten çıkışıma kaldı iki saat, yaşasıın!
...Hoşçakalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder