İlk olarak kitabın çok beğendiğim bir kısmını paylaşmak istiyorum;
"Tabiatta herhangi bir şey haddini aşınca zıddına dönüşür. Bir arabanın tekerleri çok hızlı dönmeye başlayınca sanki tersine dönüyor gibi görülür. Yani bütün trajedilerin sonu komedi, bütün gülmelerin sonu gözyaşıdır. Sevincin de hüznün de aşırısı insanı öldürür. Kahkahalarla gülen kişinin gözünden sonunda yaş akar. "
Şimdi kitaba gelince beşeri aşktan çok ilahi aşktan bahsetmiş. Birçok yerinde de İskender hoca yine divan edebiyatından örnekler vermiş ki divan edebiyatını ancak bu kadar çok sevdirebilir. Yunus Emre'den Fuzuli'ye kadar birçok üstadın dizelerine rastlayabilirsiniz. Kitabın bir olay örgüsü yok ama ara ara çok hoş hikayeler var. Özellikle edebiyatı sevenlerin ilgiyle okuyacağı bir kitap.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder